سر پیری و معرکه گیری
اون موقع ها که باید تو رورورک می نشستی تا بتونی راه بری فقط توش گریه می کردی
اما حالا که دیگه خودت راه میری و حتی می تونی با توپت دریبل بزنی هوس رورورک سواری کردی.
آخه جیگرم دیگه قدت بلند شده و رورورک برات کوتاه شده.
حالا دیگه فقط وقتی یه مانع جلوت باشه می شینی و چهار دست و پا مانع رو رد میکنی بعدش دوباره بلند میشی و تمام روز رو در حال راه رفتنی.اگه بهت دستگاه وصل کنم معلوم میشه روزی چند کیلومتر راه میری.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی